Most models of patient-physician communication take decision-making as a central concept. However, we found that often the treatment course of metastatic cancer patients is not easy to describe in straightforward terms used in decision-making models but is instead frequently more erratic. Our aim was to analyse these processes as trajectories. We used a longitudinal case study of 13 patients with metastatic colorectal and pancreatic cancer for whom palliative chemotherapy was a treatment option, and analysed 65 semi-structured interviews. We analysed three (...) characteristics of the treatment course that contributed to the ‘erraticness’ of the course: (1) The treatment (with or without chemotherapy) contained many options; (2) these options were not stable entities to be decided upon, but changed identity over the course of treatment, and (3) contrary to the closure (option X means no option Y, Z, etc.) a decision implies, the treatment course was a continuous process in which options instead remained open. When the treatment course is characterised by these many and changeable options that do not result in closure, the shared decision-making model should take these into account. More attention needs to be paid to the erratic character of the process in which the doctor has to provide continuous information that is related to the changing situation of the patient; also, flexibility in dealing with protocols is warranted, as is vigilance about the overall direction of the process. (shrink)

From an interdisciplinary perspective the authors of this book, scholars in theology and religious studies, give an account of the problematic and promising aspects of biblically based monotheism, considered as a formative religious idea, belief, and practice in Western history and culture.

In diesem Fazit & Ausblick werden nun die in der Einleitung formulierten Themenfelder, in denen wir auch die Anschlüsse an Arbeiten und Forschungsgebiete der Historischen Anthropologie gegeben sahen, wieder aufgegriffen. Dies geschieht entlang von Aspekten, die durch die responses aufgeworfen wurden, und die wir hinsichtlich unserer Forschung zu Arenen transkultureller Bildung weiterdenken. Ein wichtiger Schwerpunkt liegt dabei auf den Transmissionseffekten, die sich im Forschungsprozess, auch unter Einbezug der responses, zwischen den Forschungsfeldern – den Arenen Theater und Schule – ergeben haben. (...) Daran anschließend formulieren wir die Implikationen, die sich daraus für die Weiterentwicklung unserer Methoden ergeben haben, sowie einen Ausblick, der sich den Möglichkeiten der Erweiterung der Forschung zu kultureller Bildung unter Einbezug postkolonialer und transkultueller Analyseperspektiven widmet. Wir haben in den drei Method Labs„Method Mixing: Methoden der Praxis in postmigrantischen Kontaktzonen“ (November 2017); „Towards new methodologies in transcultural education: Performativity of the digital, Material Feminism and transcultural analysis” (Juni 2018) und “Arenas of transcultural Education: artistic research, art based methods, New Materialism and Sensory Ethnography“ (Januar 2019). Praktiker*innen und Wissenschaftler*innen, die aus unterschiedlichen Disziplinen und Forschungsschwerpunkten kommen und in verschiedenen europäischen Universitäten und Institutionen forschen und arbeitenSound Studies, Historische und pädagogische Anthropologie; Allgemeine Erziehungswissenschaft, Anglistik und Postcolonial Studies, Global Childhood & Youth Studies, International Childhood Studies, Grundschulpädagogik, Theaterpädagogik und Dramaturgie sowie Lehrerbildung, künstlerische Forschung und kulturelle Bildung., eine Auswahl des über drei Jahre im Feld erhobenen Materials, das Method Mixing der beiden Arenen Schule und Theater, sowie unsere diffraktionellen Analysen, die entstandenen Interferenzen, und das sich daraus entwickelnde Method Mixing des Projekts vorgestellt. Nach intensiven, über zwei Tage andauernden Diskussionen über das unseren Gästen der Method Labs vorgestellte Material haben wir diese um eine Verschriftlichung ihrer responses gebeten. Die Wahl des Themas sowie des Umfangs und der Form wurden dabei freigestellt. Herausgekommen sind sehr unterschiedliche, und, wie wir finden, im Kern ebenfalls diffraktionell operierende Antworten, die in den vorangegangen Kapiteln vorgestellt wurden. (shrink)

Die Verbindlichkeit von Patientenverfügungen (PV) wird kontrovers diskutiert. Dabei ist nicht bekannt, wie verbindlich PV von denen gewollt sind, die sie verfassen. Mit Hilfe eines anonymen Fragebogens wurden Verfasser von PV in bayerischen Palliativeinrichtungen und Beratungsstellen hierzu befragt. Von den 402 Befragten gaben 69,1% an, dass ihre PV auch für Bevollmächtigte und Betreuer strikt verbindlich sein soll. Demgegenüber räumten 23,9% ihrem Stellvertreter ein, von der PV abzuweichen. Die lebensbedrohlich Erkrankten unter den Befragten legten nicht weniger, sondern signifikant mehr Wert auf (...) hohe Verbindlichkeit. Für den Fall, dass die PV nicht anwendbar sein sollte, wünschen deren Verfasser eine Entscheidung durch ihren Vertreter. Abgelehnt wird die richterliche Entscheidung bei Dissens. (shrink)

In 2001 hield Johan J. Graafland zijn oratie Maatschappelijk ondernemen: analyse, verantwoording en fundering. Hiermee aanvaardde hij het ambt van bijzonder hoogleraar Economie, Onderneming en Ethiek aan de Universiteit van Tilburg. Graag wil ik Johan Graafland van harte feliciteren met zijn benoeming. Ik ervaar het toch steeds weer als een bijzondere zegen als christenen zo’n positie mogen bezetten. Ik wens hem veel vruchten toe op zijn arbeid. Op de nieuwjaarsconferentie 2002 van de Vereniging voor Reformatorische Wijsbegeerte heeft Graafland een lezing (...) gegeven waarin hij enkele momenten uit zijn oratie toelichtte. Op die conferentie mocht ik als co-referent optreden. De week voorafgaande aan de conferentie was ik voor een zakenreis in Taiwan. Ik kwam vrijdagsavonds weer in Nederland terug. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden kreeg ik ook toen pas de tekst van de oratie van Graafland in handen. De tijd was voor mij te kort — en de onvermijdelijke jet-lag werkt dan ook niet mee — om de oratie goed te bestuderen en op vruchtbare wijze te kunnen reageren. Ik had geen andere mogelijkheid dan een ‘eigen’ verhaal te houden . Graag wil ik nu van de gelegenheid gebruik maken om inhoudelijk op de oratie van Graafland in te gaan. (shrink)

Is het nog de moeite waard om het op te nemen voor de transcendentale kritiek van Dooyeweerd? Deze vraag suggereert dat de transcendentale kritiek wanneer zij aan zichzelf overgelaten zou worden, niet meer te redden is. Dat is misschien wat overdreven, maar één ding is duidelijk: de transcendentale kritiek is niet onomstreden, zelfs niet onder de meest trouwe volgelingen van Dooyeweerd. En daarin zit iets paradoxaals: het was hem er immers om te doen met zijn transcendentale kritiek ‘de denkgemeenschap in (...) het avondland’ te herstellen, maar het lukt hem niet eens om de denkgemeenschap onder gelijkgezinden op dit punt te bewaren. Intentie en werkelijkheid lopen hier dus ver uiteen. Daar zijn verschillende redenen voor. In de eerste plaats lijkt de transcendentale kritiek geplaagd te worden door een tweetal tegenstrijdige uitgangspunten. Kort gezegd komen deze uitgangspunten hierop neer: 1) de transcendentale kritiek poogt aan te tonen dat ieder theoretisch denken uitgaat van religieuze uitgangspunten; het theoretische denken is dus niet neutraal, zelfgenoegzaam of autonoom; 2) het onder punt 1 genoemde kan worden aangetoond door een stringente analyse van de aard van het theoretische denken zelf, zoals het door ieder die zich bezighoudt met wetenschap en wijsbegeerte beoefend wordt. De vraag is nu of het eerste punt niet impliceert, dat het tweede onmogelijk is. (shrink)

Den filosofiske position konsekventialisme er ofte genstand for debat i filosofikredse, men alt for hyppigt opstår der misforståelser blandt de involverede, fordi de ikke er eksplicitte, hvad grundantagelser og væsentlige distinktioner angår. Denne korte artikel vil give en approksimation af, hvad der forstås ved konsekventialisme på et generisk niveau. Målet med artiklen er at klargøre nogle af de grundantagelser og distinktioner, som konsekventialister ofte benytter i deres teoridannelse, og som bør holdes for øje i ønsket om en frugtbar debat.

Deze korte studie biedt niet de zoveelste inleiding in het denken van Spinoza, maar doet verslag van de persoonlijke, vijfentwintig jaar durende zoektocht om de vaak moeilijke thema's van Spinoza onder de knie te krijgen. Om via Spinoza's filosofie meer te begrijpen van de wereld en van het eigen leven. Om de vreugde te ervaren die dit verbeterde inzicht, in oorzaken en gevolgen, en ook in de eigen beperktheid, ons biedt. Elk hoofdstuk gaat over een onderwerp dat de auteur bijzonder (...) aanspreekt. Bestaat er een levenswil, Spinoza's conatus, die mensen voort doet leven ook onder de meest bittere omstandigheden? Is kennis en inzicht gradueel van aard? Wat is het verschil tussen adequate en inadequate kennis van de oorzaken van ons handelen? Hoe ontwikkelt een machtsstaat zich tot een rechtsstaat? (shrink)

De drie korte verhandelingen over de positie van hooggeplaatsten moeten gezien worden als een schakel in de lange keten van de literair-filosofische traditie van de Vorstenspiegels, die met name in de Italiaanse Renaissance zeer geliefd waren. Pascal volt echter deze voorbeelden maar gedeeltelijk, omdat hij een nieuwe macht introduceert, waaraan ook de groten der aarde onderworpen zijn, nl. de macht van het geloof. Zijn bespiegelingen over macht, morele plicht en verantwoordelijkheid zijn nog steeds actueel.

Asylbarns status og rettigheter i Norge er i kritisk søkelys. En særlig utsatt gruppe er barn av papirløse foreldre som fødes på norske sykehus. Med bakgrunn i Kirkens Bymisjons arbeid med denne gruppen, argumenterer jeg i denne artikkelen for at slike eksempler viser at norsk offentlig politikk overfor disse barna tenderer mot å gradere og dermed underminere deres grunnleggende menneskeverd, slik dette blant annet kommer til uttrykk i barnekonvensjonens krav om hensynet til barnets beste. Ved hjelp av Judith Butlers tenkning (...) om sårbarhet og «framing» samt Giorgio Agambens tenkning om «nakent liv» og unntakstilstanden, analyserer jeg hvordan denne graderingen av asylbarnas menneskeverd skjer. Til slutt viser jeg kort hvordan Helsesenteret uttrykker motstand mot disse mekanismene som bidrar til å underminere asylbarnas og de papirløses menneskeverd.Nøkkelord: menneskeverd, asylbarn, papirløse i Norge, Kirkens Bymisjon, helsesenter, etikk, flyktninger, Judith Butler, Giorgio Agamben, diakonalt arbeidEnglish summary: Children of asylum seekers and human dignity: Ethical reflections based on the experiences of the Health Care Centre for Undocumented MigrantsThe human rights and dignity of children of asylum seekers and undocumented migrants is much debated in Norway. A group that is particularly at risk is children born in Norwegian hospitals whose parents do not possess a legal residence permit. On the basis of the diaconal work of the Church City Mission in Oslo that aims at providing care and defending the rights of these groups through the Health Care Centre for Undocumented Migrants, the purpose of this article is to argue that the inherent human dignity of these children is being undermined in contemporary Norwegian politics. By relating to Judith Butler's thoughts on vulnerability and «framing» and Giorgio Agamben's theory of the «bare life» and the state of exception, the article aims at showing mechanisms that contribute to the undermining of the human dignity and rights of this group. The last part shows how the work of the health care center with its ethical and theological basis can be seen as offering resistance to these mechanisms and tendencies. (shrink)

Diverse omstandigheden hebben het schrijven en verschijnen van het in jaargang 62, nr. 2 aangekondigde slotartikel vertraagd. Ook toen al uitte ik het voornemen de vier denkers die in het tweede artikel besproken waren nog even te groeperen. Zo’n korte groepering lijkt nu, na meer dan twee jaar, des te meer wenselijk. De vier besproken filosofen waren allen, zij het op uiteenlopende wijze, op zoek naar een nieuwe bepaling van de verhoudingen, — niet alleen tussen “Leidenschaft” en “Vernunft”, maar ook (...) tussen “Leidenschaft” als in-zet — meer actief — en als “passio”, in de zin van “lijden”. (shrink)

A good reputation is one of the most valuable assets a company can have. A problematic reputation can hinder companies in their performance. In competitive markets where products differ little in price, technology, or availability, reputation can make a difference. Petroleum companies are frequently associated with environmental issues such as oil spills and climate change. Since environmental performance rankings remain inconclusive due to methodological shortcomings, those issues may affect the sector’s reputation. This paper examines whether the observation of a problematic (...) reputation for multinationals in the petroleum sector is sustained by empirical data for the period 1990–2002. Taking in account methodological limitations, the analysis shows two downward trends for all companies, indicating a common reputation effect. The effect of catalyst events is observed for individual companies. However, the contribution of the paper is not only empirical. Conceptually, the results show the complexity of measuring the multidimensional concept of reputation, as well as the importance of the reputation commons, catalyst events, and a reputation mechanism. (shrink)

From an interdisciplinary perspective the authors of this book, scholars in theology and religious studies, give an account of the problematic and promising aspects of biblically based monotheism, considered as a formative religious idea, belief, and practice in Western history and culture.

After having defined the KARO logic for specifying intelligent agents in earlier work we now turn to the question how to realise agents specified in the KARO framework. To this end we look at agent programming languages that we have defined, and investigate how programs in these languages can be linked to the KARO logic.

For the past three decades there has been a substantial amount of scientific evidence supporting the view that attention is necessary and sufficient for perceptual representations to become conscious (i.e., for there to be something that it is like to experience a representational perceptual state). This view, however, has been recently questioned on the basis of some alleged counterevidence. In this paper we survey some of the most important recent findings. In doing so, we have two primary goals. The first (...) is descriptive: we provide a literature review for those seeking an understanding of the present debate. The second is editorial: we suggest that the evidence alleging dissociations between consciousness and attention is not decisive. Thus, this is an opinionated overview of the debate. By presenting our assessment, we hope to bring out both sides in the debate and to underscore that the issues here remain matters of intense controversy and ongoing investigation. (shrink)

Teaching about technology, at all levels of education, can only be done properly when those who teach have a clear idea about what it is that they teach. In other words: they should be able to give a decent answer to the question: what is technology? In the philosophy of technology that question is explored. Therefore the philosophy of technology is a discipline with a high relevance for those who teach about technology. Literature in this field, though, is not always (...) easy to access for non-philosophers. This book provides an introduction to the philosophy of technology for such people. It offers a survey of the current state-of-affairs in the philosophy of technology, and also discusses the relevance of that for teaching about technology. The book can be used in introductory courses on the philosophy of technology in teacher education programs, engineering education programs, and by individual educators that are interested in the intriguing phenomenon of technology that is so important in our contemporary society. (shrink)

Borsboom and colleagues have recently proposed a “network theory” of psychiatric disorders that conceptualizes psychiatric disorders as relatively stable networks of causally interacting symptoms. They have also claimed that the network theory should include non-symptom variables such as environmental factors. How are environmental factors incorporated in the network theory, and what kind of explanations of psychiatric disorders can such an “extended” network theory provide? The aim of this article is to critically examine what explanatory strategies the network theory that includes (...) both symptoms and environmental factors can accommodate. We first analyze how proponents of the network theory conceptualize the relations between symptoms and between symptoms and environmental factors. Their claims suggest that the network theory could provide insight into the causal mechanisms underlying psychiatric disorders. We assess these claims in light of network analysis, Woodward’s interventionist theory, and mechanistic explanation, and show that they can only be satisfied with additional assumptions and requirements. Then, we examine their claim that network characteristics may explain the dynamics of psychiatric disorders by means of a topological explanatory strategy. We argue that the network theory could accommodate topological explanations of symptom networks, but we also point out that this poses some difficulties. Finally, we suggest that a multilayer network account of psychiatric disorders might allow for the integration of symptoms and non-symptom factors related to psychiatric disorders and could accommodate both causal/mechanistic and topological explanations. (shrink)